Neeti po raz pierwszy zainteresowała się jogą w trudniejszym okresie swojego życia. Znalazła schronienie na macie, mogąc wyrazić fizycznie to, czego nie mogła wyrazić emocjonalnie. Z miejsca uzdrowienia jej praktyka przekształciła się w środek otwarcia i przebudzenia.
Neeti postrzega nauczanie jako okazję do dzielenia się z innymi świętą praktyką, która przyniosła jej nie tylko ukojenie, ale także ogromny rozwój osobisty. W tej prowadzonej medytacji Neeti koncentruje się na znaczeniu wytrwałości, zarówno w medytacji, jak i w życiu.