Deze blogpost duikt in de nuance van kracht en de verschillende yogapraktijken die je kunnen helpen deze eigenschap in jezelf te cultiveren.
In de begindagen van mijn yogabeoefening dacht ik, telkens als ik mijn yogamat uitrolde en ging zitten, bijna nooit na over de emotionele kracht die nodig was om telkens weer te verschijnen. Ik leek me alleen te richten op de fysieke kracht die ik hoopte op te bouwen door mijn lichaam boven zijn kunnen te duwen - met weinig tot geen compassie. Deze algemene denkwijze was waarschijnlijk de oorsprong van mijn psychosomatische dissonantie, die mijn nu doelbewuste yogabeoefening heeft genezen.
Ik begon mijn onderzoek voor deze blogpost met na te denken over de vele variaties van kracht. Je hebt kracht, weerstand, veerkracht, invloed en macht - om er maar een paar te noemen.
De meesten van ons wordt verteld dat kracht voortkomt uit ontberingen. Dat is op sommige vlakken waar. Maar als je het mij vraagt, wordt kracht gecultiveerd en versterkt tijdens de "tussenperiode", wanneer we nadenken over wat er is gebeurd en de lessen in ons opnemen die we de volgende keer kunnen toepassen.
Een paar jaar geleden dook ik in een konijnenhol over de fysiologie van krachttraining en kwam ik een belangrijk stukje informatie tegen. Om nieuwe spieren op te bouwen en zo je kracht te vergroten, moet je je bestaande spieren zwaar belasten, zodat ze uit elkaar scheuren en ruimte maken voor nieuwe vezels om te groeien. Vervolgens moest je je dieet en levensstijl dienovereenkomstig aanvullen om nieuwe spieren op te bouwen en je vooruitgang niet te verliezen.
Wat zou er gebeuren als we dezelfde denkwijze zouden toepassen op het gebruik van yoga om kracht op te bouwen - niet alleen in ons lichaam, maar ook in ons hart?
Door een niet aflatende toewijding aan onze Tapas (zelfdiscipline - de eerste van de vijf Niyama's, de tak van yoga die gaat over innerlijke naleving) kunnen we statische kracht alchemiseren tot dynamische veerkracht. Dit is het soort kracht dat nooit zal atrofiëren en ons een leven lang bijblijft.
CREËER VEILIGHEID IN JE LICHAAM
Beschouw de mantra "sthiram sukham asanam." Dit vers staat in de tekst De Yoga Sutra's van Patanjali, een geheel van filosofie over het yogapad. Sthiram sukham asanam benadrukt het belang van het vinden van zowel vastigheid als comfort in onze āsana (derde lid van yoga - houding) beoefening. Tegenwoordig is yoga = āsana = vinyasa. Door de commercialisering zijn we vele, vele stappen verwijderd van de oorsprong van deze ledemaat. Houding is synoniem geworden met kracht. We verhogen onze hartslag om calorieën te verbranden en gebruiken onze spieren om kracht op te bouwen, maar wat vergeten we onderweg? Onze geestelijke groei komt niet van de ontwikkeling van spiervezels of het verlies van vetcellen... het komt van ons vermogen om veiligheid in ons lichaam te creëren.
Evalueer in je volgende āsana oefening de reden waarom je je lichaam dwingt om de houding op een bepaalde manier uit te drukken. Is het de intuïtie van je lichaam of komt het voort uit een verlangen om de persoon naast je na te doen of zelfs te overtreffen? Ik nodig je uit om de drempel te ontdekken om jezelf uit te dagen voordat het schadelijk wordt.
BLIJF AANWEZIG BIJ JEZELF
Over schadelijk gesproken, denk eens terug aan de laatste keer dat je een houding moest aannemen waar je niet veel ervaring mee had. Heb je een verdraaiing geforceerd en voelde je signalen van verwarring, weerstand of zelfs pijn door je hele lichaam galmen? Of oefende je een variatie die je in staat stelde om rust te ervaren en met gemak te ademen?
Ik zou nalatig zijn als ik niet a) svadhyāya (zelfstudie - de vierde van de vijf Niyama's, de tak van yoga die gaat over interne observaties) en b) ahimsa (geweldloosheid - de eerste van de vijf Yama's, de tak van yoga die gaat over externe ethiek) zou noemen. De ene beoefening kan werkelijk de andere voortbrengen.
Probeer tijdens de houdingen op je mat verbonden te blijven met jezelf. Maak het de hoogste prioriteit. Merk op wat er gebeurt als je zo aanwezig bent dat je niet meer weet wat er gaat komen. We hebben het allemaal wel eens meegemaakt - dat moment in de les waarop de docent te lang wacht om de volgende houding aan te kondigen, dus gaan we er zelf maar heen. Misschien hebben we verschillende redenen - ongemak, ongeduld, enzovoort. Het enige wat ik van je wil is dat je jezelf nooit in de steek laat tijdens het proces. Dit is svadhyāya in beweging.
Misschien merk je tijdens deze zelfstudie of je echt stabiel bent in een houding of dat je het forceert. Tot het punt dat je je adem inhoudt uit angst om het gevoel van kwaad naar de oppervlakte te laten komen - waar je het niet langer kunt negeren. Dit is waar ahimsa om de hoek komt kijken.
Gebruik rekwisieten als een verlengstuk van je lichaam - want dat is precies wat ze zijn. Ze zijn er om je te ondersteunen en om genoeg ruimte in en om je lichaam te creëren, zodat je kunt ademen. Wat is er vrediger dan dat?
MAAK VERBINDING MET JE LEVENSENERGIE
Ik zal je iets verklappen. Kracht gaat echt over capaciteit. Wat is jouw capaciteit om ongemak aan te kunnen - of dat nu emotioneel, mentaal of fysiek is? Wat is je vermogen om nederig te zijn in het aangezicht van de dood van je ego?
Onderzoek heeft ons laten zien dat wanneer we op de een of andere manier bedreigd worden, het eerste dat verandert (nog voor onze gedachten!) onze ademhaling is. De adem zet de toon voor onze energie. In evolutionaire zin is de adem fysiologisch verbonden met ons vecht- of vluchtinstinct. Het geeft ons letterlijk de routekaart om in leven te blijven. In onze moderne tijd leven we nog steeds onder zeer reële fysieke bedreigingen, maar nu met de toevoeging van onzichtbare psychologische bedreigingen, vaak van onszelf.
Prānāyāmā wordt vaak vergeleken met ademwerk. Hoewel dit niet helemaal juist is, beschouw ik dit niet als een kwaadwillige toe-eigening, maar eerder als een eenvoudig misverstand. Adem is het kanaal voor onze prānā - een levenskrachtenergie die ons van binnenuit bezielt. We ademen op verschillende manieren om 1) onze zuurstoftoevoer aan te spreken 2) onze prānā te verhogen en 3) beide in te zetten om ons lichaam te genezen. Wanneer we zwakker worden door ziekte, stress en angst, of andere energie-afvoerende situaties, is het veilig om te zeggen dat onze prānā in een lage voorraad is.
Intentioneel ademen vergroot ons vermogen tot zelfcompassie en discipline, beide van groot belang bij het opbouwen van innerlijke en uiterlijke kracht. De toevloed van extra zuurstof in onze bloedsomloop kan het zenuwstelsel uitrusten om nog meer druk te weerstaan - zodat we onze grenzen veilig kunnen verleggen en ons kunnen ontwikkelen als dat nodig is.
EEN LAATSTE GEDACHTE
Yoga is een technologie die ons talloze wegen biedt naar spirituele en fysieke verbetering - of, zoals sommigen het noemen, kracht. Om bovenstaande suggesties voor je te laten werken, moet je geest weten dat je in jezelf gelooft en jezelf accepteert. Zonder erkenning van hoe ver we zijn gekomen, is er geen toekomstige groei. Weet dat de reis naar ware kracht altijd door jezelf wordt geleid en dat ons zelfcompassie het ultieme kompas is. Veilige reis!
Om meer te leren van Divya, volg haar hier.
