Ongeveer 1 op de 5 mensen in Europa lijdt aan een psychische aandoening. Koppel dit aan recent onderzoek dat suggereert dat 300 miljoen mensen wereldwijd yoga beoefenen, en het is redelijk om aan te nemen dat iemand in je yogales een episode van slechte geestelijke gezondheid heeft ervaren, ervaart of zal ervaren. Gezien onze huidige omstandigheden is deze kans aanzienlijk groter, aangezien liefdadigheidsinstellingen op het gebied van geestelijke gezondheid een toename in het aantal gevallen van angst hebben gerapporteerd.
Toch zijn yogadocenten geen therapeuten, noch zouden ze de verantwoordelijkheid moeten krijgen om hun studenten te counselen. Geestelijke gezondheid is een delicate kwestie die een unieke gevoeligheid en opleiding vereist, kennis die niet verkregen wordt in een basisopleiding voor yogadocenten.
Wat yogadocenten wel kunnen doen is stappen ondernemen om ervoor te zorgen dat hun studenten zich veilig en gesteund voelen in de les. Hieronder vind je een aantal suggesties over hoe je dat kunt doen.
"Hoe gaat het echt met je?"
Vraag je studenten hoe het met ze gaat. Het is een eenvoudige vraag, maar toch een vraag die geladen is met betekenis. Deze vier woorden bieden je leerling de kans om zich open te stellen, om gedachten of gevoelens onder woorden te brengen die misschien oncommuniceerbaar leken. In tegenstelling tot wat je misschien zou verwachten, hoef je geen levensveranderend advies te geven. Alleen al interesse tonen en luisteren naar je leerlingen is genoeg om je steun te tonen.
In een yogales vragen we studenten vaak om bij zichzelf te rade te gaan of aandacht te besteden aan onze gedachten en gevoelens. Voor sommigen kan deze introspectie een emotionele reactie opwekken. Terwijl we een klas door de fysieke oefening leiden, is het belangrijk dat we gevoelig zijn voor de emotionele reacties. Door aan het einde van de les bij je studenten in te checken, geef je ze de ruimte om hun ervaring te verwoorden en zo misschien iets te identificeren dat onderzocht/meer aandacht nodig heeft.
Besteed aandacht
In tegenstelling tot het gips dat een gebroken arm aangeeft, zijn geestelijke gezondheidsproblemen niet zo duidelijk zichtbaar. Daarom is het des te moeilijker om het te benaderen/aan te pakken. Bij gebrek aan krukken, een schouderbandage of mitella is het des te belangrijker om subtiele signalen op te pikken: het missen van een reguliere yogales, te laat binnenkomen, afgeleid lijken of de les direct verlaten.
Het is algemeen bekend dat fysieke activiteit goed is voor de mentale gezondheid, net als het aanhouden van een regelmatige routine. Natuurlijk kun je je leerlingen niet dwingen om wekelijkse yogalessen te volgen, hoe goed het ook is voor hun welzijn. Je kunt het echter wel toegankelijker maken. Maandelijkse pakketten stimuleren een gevoel van verantwoordelijkheid en toewijding om elke week te komen, zelfs als dat is om er financieel niet op achteruit te gaan!
Creëer een gemeenschap
In lockdown zijn we ons meer bewust van het belang van verbinding, maar gemeenschap en sociale steun zijn altijd cruciaal geweest voor ons gevoel van welzijn. Als yogadocenten hebben we de mogelijkheid om gelijkgestemde individuen met elkaar te verbinden, of dat nu via wekelijkse "uitdagingen" is om groepsgeest en solidariteit op te bouwen, of via aparte communicatiemiddelen zoals Facebook- of Whatsapp-groepen. Deel uitmaken van een groep kan gevoelens van isolement tegengaan die zo vaak de kop opsteken bij mensen die worstelen met hun geestelijke gezondheid. Hoewel we niet in staat zijn om fysiek de lessen bij te wonen, dienen virtuele groepen om dit element van saamhorigheid en gemeenschap te bevorderen.
Leid ze naar hulpbronnen
Zoals hierboven vermeld, zijn yogadocenten geen hulpverleners. Het is een onderscheid dat vaak vervaagd wordt door degenen die in deze sector werken, omdat hun carrièrekeuze gemotiveerd is door het verlangen om anderen te helpen. Hoewel het verleidelijk kan zijn om persoonlijke ervaringen en begeleiding te delen, kan dergelijk advies verkeerd geïnterpreteerd worden of zelfs schadelijk zijn voor mensen in een kwetsbare positie. Het is daarom voorzichtiger en behulpzamer om je studenten te begeleiden naar professionele ondersteuning.
- MHE, Mental Health Europe heeft een kaart met hulplijnen en diensten ter ondersteuning van de geestelijke gezondheid tijdens COVID-19 crisis.
Het is begrijpelijk dat het niet gemakkelijk is om het bovenstaande in een gewoon gesprek te vermelden. Als het mogelijk is, is het de moeite waard om deze hulplijnen op het prikbord of de balie van de studio te hangen, zodat iedereen die geïnteresseerd is discreet toegang heeft tot hulp. Je kunt deze hulplijnen ook toevoegen aan je website of sociale mediapagina om aan te geven welke hulp beschikbaar is.
Geplaatst door Melissa Albarran van Yoga Alliance Professionals
